Essayist * Memoirist * Egoist
Μιλάω πολύ. (Τόσο που όταν ήμουν μικρή ο πατέρας μου κατά τη διάρκεια μεγάλων ταξιδιών με δωροδοκούσε για να μην τους ζαλίζω.) Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι λέω τα σωστά.
Katmilamila με έβγαλε ένας φίλος μου. Eπειδή μιλούσα πολύ και τον διέκοπτα συνέχεια. Για την ακρίβεια μου έφτιαξε κάποτε ένα gmail. Μ’ άρεσε. Και αυτός και το όνομα. Το Katmilamila το κράτησα. Aυτόν τον σούταρα.
Μετά από ανελέητο zapping σε διευθυντικές θέσεις στα εγχώρια media αναγνωρίζω την αξία του Sun Tzu, του Μακιαβέλι, της Αννούλας της Wintour και κυρίως των εκδοτών και συνεργατών που με άφησαν απλήρωτη…
Drama queen, shoe addict, soulshaker, pasta lover, man eater, Apple fan,mood swinger,workacholic. That’s me!
Και να στο πω κι Ελληνικά: ΜεγαλοΣαββατογεννημένη στη Ζάμπια. Παιδί της αϋπνίας, έρμαιο των υδατανθράκων και της ζάχαρης, των μετωπικών με τη ζωή, της κυκλοθυμίας, των παράλογων ερώτων, του εύκολου πανικού, των μεγάλων λόγων αλλά και των ακόμη μεγαλύτερων πράξεων.
Όσοι με ξέρουν και με εκτιμούν λένε πως είμαι πολυεργαλείο και fighter. Άλλοι πάλι με θεωρούν μία υπερβολική, εκκεντρική ύπαρξη με κρίση μέσης ηλικίας.
Εγώ πάλι τι να άλλο να πω για μένα… Έτσι για να με καταλάβεις λίγο καλύτερα, δηλαδή…
Αγαπώ τη δουλειά μου- σου είπα ότι είμαι δημοσιογράφος; – καθώς και κάθε νέο ξεκίνημα, τα ψηλά τακούνια, την Μαριάννα, τα λευκά λουλούδια, τις βραχνές αντρικές φωνές, τα μακριά μαλλιά, τα αφρόλουτρα, τα πειράματα, τους έξυπνους ανθρώπους, τις μαγικές δίαιτες που αρχίζουν και τελειώνουν την ίδια Δευτέρα, τα μαλακά πουπουλένια μαξιλάρια, τους μέντορες, τώρα τελευταία το νιαούρισμα της Paloma Faith, το κρασί κι ο,τι παλιό έχει αντέξει στα προσωπικά μου crash test.
Λατρεύω και τις αποφάσεις. Κυρίως τις λάθος.
Όπως την απόφαση μου no #13.769 πως μετά τη σύνταξη πετάω για Μαιάμι όπου θα κυκλοφορώ πλήρως απενοχοποιημένη με παγιετέ shorts και κρεμασμένη στο μπράτσο καλογυμνασμένου toy boy. Μέχρι να ανακαλυφθεί το χάπι που το καταπίνεις και σου παίρνει τη συννεφιά απ τη ζωή – ή έστω ακυρώνει τις χτεσινοβραδινές θερμίδες- δεν νομίζω πως έχω και κάτι καλύτερο να κάνω…Ως τότε και μέχρι το Grexit να ποδοπατήσει κάθε διάθεση δημιουργικότητας και έμπνευσης σκέφτηκα ένα βράδυ- από τα πολλά που δε με πιάνει ύπνος- να φτιάξω το δικό μου Blog.
Δεν ξέρω πόσος χώρος υπάρχει για ένα ακόμη blog, site- μήπως να το πω καλύτερα αεροδρόμιο ιδεών;- αλλά παρά το σαδομαζοχιστικό sex που έχει εφαρμόσει η περασμένη τριετία επάνω μου, η ζωή εξακολουθεί να με συναρπάζει. Και να με προκαλεί. Και να με βάζει καθημερινά στον πειρασμό να θέλω να τη ζήσω όπως θέλω κι ονειρεύομαι τις πλέον ελάχιστες νύχτες που κοιμάμαι συνεχόμενα και χορταστικά, όπως παλιά.
Σκέφτομαι να έχει απ΄όλα. Σαν το σωστό σουβλάκι ένα πράγμα…
(Eσύ της Ορθορεξίας δες το απλά σαν μία πολυσαλάτα ιδεών )
Words/ Trends/Living/ Faces/Travel/ Deco/Οpinion/Fashion/Beauty /News
Αλλά κυρίως θα μιλάμε για Sex, Men Drama in Real Life και λίγη καλοπέραση ρε αδελφέ…
Αγάπη κι Επανάσταση στο Μυαλό, στην Καρδιά, στις Αισθήσεις και στο Κρεβάτι!
*Γιατί ρε φιλενάδα αν δεν σε έχει κάνει να δαγκώσεις… μαξιλάρι τι να την κάνεις μία ακόμη τσάντα στη ντουλάπα σου;
Φιλί
κ.