«Μικρή μου, δεν θα βρεις ποτέ τον αληθινό σου εαυτό, πριν χαθείς σε αυτό τον κόσμο. Κατάπιε την παραδοχή σαν λιωμένο Panadol extra -γιατί δεν θα είναι τα χρόνια στη ζωή σου που θα μετράνε. Θα είναι πάντα η ζωή στα χρόνια σου… Κι…
ΕΙΜΑΙ ΜΕΝ and SEX and DRAMA
Κοιτάξου λίγο στον καθρέφτη σου.
Κοιτάξου λίγο στον καθρέφτη σου.
Εκεί όπου η μόνη αλήθεια σου είσαι Εσύ.
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εγώ πάντως το ψέμα -το αγαπώ. Το να ακούς ψέματα είναι συγκινητικά υπέροχο αφού κάποια στιγμή σε οδηγεί- με νομοτελειακή συνέπεια – στην αλήθεια των πραγμάτων. Κι αν στη νεοελληνική γλώσσα το Ψέμμα έχασε λίγη από τη δύναμή του…
Κάθε παιδί» έγραψε ο Ταγκόρ, Ινδός λογοτέχνης και Νομπελίστας το 1913, «φέρνει το μήνυμα ότι ο Θεός δεν έχει αποθαρρυνθεί ακόμα από τον άνθρωπο». Με όλες τις ελπίδες στραμμένες στο μέλλον και με την πεποίθηση ότι η γνώση, η επιστήμη, η Ιατρικής και κυρίως…
Είναι εντυπωσιακή η συνειδητοποίηση πως κάθε δευτερόλεπτο που περνά ο πλανήτης χάνει και κερδίζει ζωές, πως χιλιάδες ανθρώπινα κύτταρα γεννιούνται και πεθαίνουν στον ανθρώπινο οργανισμό και πώς εκατομμύρια άνθρωποι κυνηγάμε τους στόχους και τις επιθυμίες μας σαν χαμστεράκια που τρέχουν στην ρόδα του μικρού…
Λίγα πράγματα μπορούν να φοβίσουν έναν Ολυμπιακό, πολίτη του κόσμου, αναγεννημένο πολλάκις στη ζωή του σαν τον Φοίνικα, κοσμογυρισμένο και μέχρι πρότινος Πρόεδρο Ορειβατικού Συλλόγου. Ίσως ένα από αυτά τα λίγα -που πάντα τον έβγαζε από τα νερά του- να είναι η κόρη του.…
Η Ελλάδα είναι μια από εκείνες τις χώρες/περιπτώσεις -ένα δυσπερίγραπτο σύνολο ευδαιμονίας και παραλογισμού, έντονων αντιθέσεων και μοναδικών αρετών- που αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να την εφεύρουμε. Ευτυχώς -τόσο για εμάς, όσο και για τους ορκισμένους φίλους και γιατί όχι εχθρούς της;- υπάρχει.…
Βρέθηκα από σπόντα και γενναιοδωρία στα Key West το ταραχώδες – για μένα- καλοκαίρι του 2001 κι έκτοτε κάθε φορά που νιώθω τα πνευματικά μου τσάκρας να ανοίγουν σαν αερόσακοι λίγο πριν την μετωπική μου με την πραγματικότητα- αγαπώ να μπαινοβγαίνω στον ιδιοφυή και καταθλιπτικό κόσμο…