Το πόσα κιλά είμαι δεν θα στο αποκαλύψω εδώ. Προτιμώ δημόσιο προς παραδειγματισμό λιθοβολισμό στο Σύνταγμα. Θα σου πω όμως, πως αυτή τη στιγμή που σου γράφω τρώω chips. Και σοκολατάκια. Δεν ξέρω στα πόσα θα σταματήσω. Μέχρι πριν από τρεις ώρες -και τις προηγούμενες 16 μέρες- έτρωγα μόνο κοτόπουλο, μαρούλι, αγγούρι…Και πράσινο τσάι. Αυτό μου συμβαίνει σχεδόν σε ολόκληρη την ενήλικη ζωή μου…Το DNA μου κι οι δίαιτες με καθορίζουν. Συχνά οι δίαιτες ήταν το Πρόζακ μου. Αν δεν έχω μια «δίαιτα» να ακολουθώ πανικοβάλλομαι.
Θέλεις να ακούσεις τη μικρή προσωπική μου περιπέτεια με το φαύλο κύκλο των χαμένων και ξανακερδισμένων κιλών; Τα οποία αγαπωμισώ! Ένα προς ένα. Κι αν δε βαριέσαι, θα σου πω γιατί….
Θα ανήκα στους Κροίσους αυτής της χώρας, αν η προσωπική μου περιουσία δεν είχε κατασπαταληθεί σε πανάκριβα εστιατόρια, haute ζαχαροπλαστεία, βραβευμένους ναούς της γεύσης με Michelin, σουβλατζίδικα και ταβερνεία, deliveries και μεταμεσονύκτιες επισκέψεις σε «ενημερωμένα» περίπτερα, αλλά και επώνυμους διαιτολόγους, κέντρα αδυνατίσματος, members only γυμναστήρια, κέντρα σωματικής ανάπλασης, διάφορους «ειδικούς» που σε αδυνατίζουν με συνδυασμούς τροφών, βελονισμό, ανάγνωση της αύρας σου, πολυήμερες νηστείες, ολιστικές μεθόδους, επαναστατικά διατροφικά σχήματα.
Η γκαρνταρόμπα μου είναι εξοπλισμένη να ντύνει μια γυναίκα από μέγεθος Small μέχρι ΧL. Τα παπούτσια μου -ανάλογα με τις περιόδους ισχνών ή παχιών αγελάδων- παίζουν μισό νούμερο πάνω-κάτω. Το μόνο που παραμένει σταθερά κι αναπόφευκτα στο ίδιο size είναι οι τσάντες, τα κοσμήματα -εκτός ρολογιού που ανοιγοκλείνει κι αυτό- τα exte και τα αξεσουάρ μαλλιών.
Οι περισσότερες μέρες της ενήλικης ζωής μου έχουν περάσει ξεκινώντας κάθε Δευτέρα δίαιτα ή σε συντήρηση από κάποια άλλη κι αναζητώντας την επόμενη. Και φυσικά, μετρώντας θερμίδες, πόντους γραμμάρια λίπους, γλυκαιμικούς δείκτες και υδατάνθρακες, ποσότητες ημέρας, τηρώντας ωράρια με αφοσίωση, πειθαρχία και μεθοδικότητα που απαιτούν τα απόρρητα projects της NASA.
Η χαρά, η νέα δουλειά, τα Χριστούγεννα, τα γενέθλια, οι διακοπές, ο χωρισμός, η μετακόμιση, ο νέος έρωτας, η απόλυση, η απόρριψη, η βαρεμάρα, τα πάντα είναι μια καλή αφορμή για πολυθερμιδικά πάρτι.
Πέρασα πολλά βράδια να προσεύχομαι να βγει ένα μαγικό χάπι, μια επέμβαση τύπου λοβοτομής στο κέντρο γεύσης του εγκεφάλου ή έστω ένα app που να το κατεβάζεις και να γίνεσαι 50 κιλά… ‘H να τρως σαν γουρούνα και να παραμένεις 50 κιλά…
Προσπάθεια, ενοχές, χαρά -για λίγο- ξανά βουτιά στη θλίψη, απογοήτευση, πολυφαγία, ξανά να αναζητώ την απώλεια κιλών ή έστω την εσωτερική κάθαρση…
Λες ότι από Δευτέρα ξεκινάς δίαιτα κι αυτό είναι σαν μαγικό κόλπο του Nτέιβιντ Κόπερφιλντ. Άλλωστε, με λιγότερα κιλά κερδίζεις την αποδοχή. Τον θαυμάσμό των γονιών, των ανδρών, του συντρόφου, των συνεργατών, των φίλων όλων των προηγουμένων, των παντελώς αγνώστων κι οποιουδήποτε η άποψη ζυγίζει κάτω από 60 κιλά. ( Η μήπως όχι; Θα το δούμε αυτό σε επόμενο post)
Θυμάμαι μία ανορεξική στιλίστρια που μου είχε πει κάποτε πως ζούσε με ένα πρωτεϊνικό ρόφημα κι έξι αμύγδαλα όλη μέρα. Το έκανα κι αυτό! Την τρίτη μέρα είχα χάσει 2,5 κιλά, την πέμπτη είχα πάρει 3. Η ξαδέλφη μου ζούσε δυο μήνες με καθαρτικές καραμέλες και γιαούρτια. Μια φίλη μου ίδρωνε με τις ώρες στο γυμναστήριο κι έτρωγε αποκλειστικά πρωτεΐνες, άλλη ακολουθούσε ωμοφαγικό μενού, άλλη πήγαινε σε μια διαιτολόγο που της έδινε ένα βιταμινούχο σκεύασμα. Άλλη είχε να φάει 4 χρόνια έστω και μία τηγανητή πατάτα.Τα δοκίμασα όλα! Το εξομολογούμαι, εδώ, τώρα. Για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά.
Με όλα αυτά θα περίμενε κανείς η φιγούρα μου να είναι τουλάχιστον αδύνατη. Φευ!… Εχω υπάρξει από… λεπτεπίλεπτο βιολάκι Στραντιβάριους μέχρι νταβραντισμένο βιολοντσέλο. Στην παρούσα δε φάση της ζωής μου, η ολοκαίνουρια αδυσώπητη ζυγαριά μου με ένδειξη Δείκτη Μάζας Σώματος δείχνει ότι έχω αρκετό λίπος για να θρέψω μία τετραμελή οικογένεια αποκλεισμένων Εσκιμώων. (Βρες το ΔΜΣ σου εδώ)
Μέχρι να βρεθεί, λοιπόν, το μαγικό χάπι που θα το καταπίνεις και σε δύο ωρίτσες θα γίνεσαι αφίσα του «Sports Illustrated», μία είναι η λύση. Προσπάθεια!
Κανείς δεν είπε ότι η ζωή είναι δίκαιη! (Πώς αλλιώς εξηγείται όταν την ώρα που οι άλλοι τρώνε μπαρμπούνια τηγανιτά και σαγανάκια λιωμένα και βούτες στη χωριάτικη, εσύ θα πρέπει να… απολαμβάνεις ψητό ψάρι-μόνο με λεμόνι κι αγγούρι;).
Ξέμεινα πια κι από δικαιολογίες. Άσε που χτες το βράδυ είδα εφιάλτη πως οι «Επαναστατικοί Πυρήνες» με επιστολή τους προειδοποιούν πως θα αρχίσουν να δολοφονούν αθώους υπέρβαρους!
Σωστή διατροφή, Άσκηση και ‘Αγιος ο Θεός, λοιπόν! Όμως αυτή τη φορά -υποσχέσου κάτι στον εαυτό σου: Η προσπάθεια σου οφείλει να είναι ε-π-ι-σ-τη-μ-ο-ν-ι-κ-ή και με ολιστική προσέγγιση!
Άκου μία εξαρτημένη -ανεπιτυχώς- από τις λάθος δίαιτες. Τόσος κόπος, τόσο πείσμα, τόση άδικη -κατά καιρούς πειθαρχία και προσπάθεια- στα σκουπίδια. Το να χάνεις βάρος είναι ΔΥΣΚΟΛΟ. Όμως, πραγματικά αξίζει τον κόπο! Πάρτο απόφαση και μην πιστεύεις σε αυτές τις αηδίες που λένε οι αγαπημένες μας -κατά τα άλλα- celebrities.
Ακόμη κι εγώ που ξέρω -εκ των έσω-τι σημαίνουν οι Μαγικές Δίαιτες στα γυναικεία περιοδικά, συχνά δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό να τις δοκιμάσω… (Δυστυχώς το «Χάσε 12 κιλά σε ένα μήνα» μεταφράζεται σε: Αύξηση Κυκλοφορίας-Διαφημιστικά έσοδα-Όνειρο στην αναγνώστρια).
Καμία δεν έχασε 13 κιλά σε ένα μήνα… Εκτός αν μιλήσουμε για Βαριατρική (Αλλά αυτό άλλο μεγάλο κεφάλαιο).
Εκ μέρους των whatever υπέρβαρων -ναι, αυτοί που εξακολουθούν να αποτελούν είδος υπό εξαφάνιση όπως ακριβώς η Μονάχους -Μονάχους και ο λευκός καρχαρίας- παρέα με έναν καλό κι έμπειρο γιατρό μελέτησε τον «αντίπαλο» και μην υποβάλλεις τον οργανισμό σου σε άλλα πειράματα.
H πρόσληψη βάρους, τα περιττά κιλά και όλα όσα μοιραία προκύπτουν, είναι μία πολυπαραγοντική κατάσταση που πυροδοτεί ένα σκασμό επικίνδυνων ασθενειών. Η ενδοκρινολόγος μου, μάλιστα, το χαρακτηρίζει θανατηφόρο – αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, αλλά «νικηφόρο ντέρμπι» αν ακολουθήσεις την κατάλληλη ιατρική συμβουλή και υποστήριξη.
Αύριο είναι Δευτέρα… Ας ξεκινήσει το ταξίδι… Κι όταν οι «δαίμονές» σου βγαίνουν απ’ το κλουβί τους, να θυμάσαι ότι έχεις ένα σώμα και μία επιλογή. «Love it or leave it baby». Μόνο ένας ηλίθιος θα έβαζε την εικόνα πάνω από την υγεία.
Υ.Γ. Νιώθω πως έχω γίνει η απόλυτη «ρόμπα» στις προηγούμενες 968 λέξεις, αλλά νομίζω αξίζει τον κόπο.
Και για να μην ξηγιόμαστε: Όλα αυτά δεν τα γράφω για να μου πεις πόσο juicy κουκλίτσα είμαι, αλλά για να σε διαβεβαιώσω πως δεν είσαι μόνη σ αυτή τη περιπέτεια. Τώρα θέλω το LIKE σου!
No Comments